Bazıları tarafından bu surenin Medenî olduğu ileri sürülmüş ise de hem üslup hem içerik itibariyle hem de İzzet Derveze gibi araştırmacıların İbn-i Abbas ve İbn Zübeyr kaynaklı tespitlerine göre kesin olarak Mekki’dir. Bazılarının 1-3. âyetlerin Mekkî, 4-7. âyetlerin Medenî olduğunu ileri sürmesi de 4. âyetin ta’kip veya sebep “Fa”sı ile başlaması nedeniyle dikkate alınacak bir görüş değildir. Zira surenin orijinal yapısı surenin âyetlerinin birbirinden ayrılmasına engeldir. Ayrıca Mekke’de münâfık yoktur, müşrik-kâfir vardır. 4-7. âyetlerde konu edilen riyakar kimseler Medine’li münafıklar değil Mekke’li firavun bozuntularıdır. Adları sanları belli olan sayılı kimselerdir.
Bu sure resmi sıralamada 107. sırada olsa da iniş sırasına göre 17 nci suredir. Adını son âyetteki “maûn” sözcüğünden alır. Yedi âyettir.
Bu surenin içeriğine dikkat edilirse, Alak suresinden bu ana kadar üzerinde durulan ana ilkeler burada özetlenmiştir.
Sure yine Mekke müşriklerini teşhir etmektedir. Ve onların şahsında tüm dünyadaki ve tüm zamanlardaki müşrik ve din karşıtlarının ilkelerini ve onlara karşı yapılması gereken tavır ve uyarıları bildirmektedir.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder